علوم ورزشی
ورزش آن گونه که در دنیای پیشرفته مطرح است از امری یک وجهی به مجموعه ای تبدیل شده است که از هر گونه دانش و ابزار استفاده می کند .توسعه دانش ورزش در زیر شاخه های مختلف آن موجب پدید آمدن حجم بزرگی از مطالب علمی شده است . همچنین زمینه های علمی تخصصی مختلفی بوجود آمده است که هریک دارای انجمن های بین المللی ، منطقه ای و ملی ویژه خود هستند.
شاخه های علوم ورزشی
1- بیومکانیک
2- علم مربیگری
3- پیکرسنجی
4- فلسفه ورزش
5- علوم سیاسی ورزش
6- جامعه شناسی ورزش
7- فیزیولوژی ورزش
8- روان شناسی ورزش
9-تجهیزات ورزشی
10- قوانین ورزشی
11- اطلاعات ورزشی
12- مدیریت ورزشی
13- پزشکی ورزشی
14- تربیت ورزشی
بیومکانیک
در بیومکانیک ورزشی ، تأکید بر شناخت ورزشکار و تمرکز بر اثرات عوامل خارجی همچون تجهیزات ، محیط بازی و شرایط آب و هوائی ، پوشاک و سایر ساختارهای بی جان یعنی عواملی که می توانند بر عملکرد و یا فشار وارد شده بر بدن تأثیر بگذارند می باشد. علوم مرتبط با بیومکانیک شامل ارتوپدی ، مهندسی پزشکی ، توانبخشی ، طب هوا و فضا است .
درمان گری ورزشی
درمانگران ورزشی نوعی متخصصین بهداشتی هستند که در زمینه درمان بیماری های مرتبط با فعالیت های جسمانی آموزش دیده اند . درمانگر ورزشی به عنوان یک عضو مهم از گروه مراقبت های پزشکی با پزشک معالج و سایر اعضای این گروه همکاری می نماید. درمانگر ورزشی با هدف ارتقاء خدمات بهداشتی نسبت به هماهنگی مؤثربا پرسنل پزشکی ، پرسنل ورزشی ، افراد مرتبط با فعالیت جسمانی و والدین ورزشکاران جوان و کم سن و سال و همکاری نزدیک با آنان اقدام می نماید.
پیکر سنجی ورزشی
ریشه لغوی ”پیکرسنجی ورزشی“ به حرکت ، انسانها و اندازه گیری باز می گردد. به بیان دیگر این دانش عبارت از مطالعه اندازه ، شکل ، ترکیب ، تأثیر بلوغ و عملکرد کلی بدن انسان می باشد.
پیکر سنجی ورزشی به طور گسترده در زمینه الگو های طبیعی رشد در کودکان و بررسی عوامل مؤثر آن با توجه به ورزش و تغذیه به کار گرفته شده است . در مطالعات ژنتیک،نقش فعالیت های جسمانی متفاوت در چگونگی اسکلت بندی انسان و همچنین بهداشت عمومی از موارد کاربرد این دانش است و از آن در تأمین داده های هنجاری و هدایت افراد مختلف به سوی روش زندگی سالم و تعیین خطر بروز برخی از بیماری های خاص نظیر بیماری های قلبی عروقی استفاده شده است.
فلسفه ورزش
فلسفه ورزش به تجزیه و تحلیل عقلی و طرح سؤال در باره مفاهیم و موضوعات کلیدی ورزشی می پردازد. در عمومی ترین سطح ، این دانش ، طبیعت و اهداف ورزش را بیان می کند.
جامعه شناسی ورزش
جامعه شناسی ورزش یک زیر شاخه نظری و تجربی است که به موضوع بدن ، فرهنگ و جامعه اختصاص دارد.
در حال حاضر ، زمینه های کاری عبارت از ورزش و اجتماعی کردن ، ورزش و طبقه بندی اجتماعی ، خرده فرهنگ های ورزشی ، اقتصاد سیاسی ورزش ، ورزش و انحرافات ، ورزش و رسانه ها ، خشونت ورزشی ، سیاست ورزش و هویت ملی ، ورزش و جهانی شدن می باشد.
فیزیولوژی ورزش
فیزیولوژی ورزش همراه با غددشناسی ، ایمنی شناسی و بیوشیمی ورزشی به آن بخش از طب ورزشی که به تغییرات و فرآیندهای تنظیم کننده بدن درحین اجرای فعالیتهای کوتاه مدت و بلند مدت اختصاص دارد می پردازد. اهداف اصلی فیزیولوژی ورزش شامل مطالعه تأثیر شکل های متفاوت تمرینات کوتاه مدت و بلند مدت ، ارتقای ظرفیت اجرای ورزشی با تشخیص عوامل مؤثر در آن و بهینه سازی شیوه های تمرینی بر این اساس می باشد . از طرف دیگر ، فیزیولوژی ورزش یک ابزار مناسب در افزایش نقش فعالیتهای جسمانی در برنامه های مختلف پیشگیری و توانبخشی به شمار خواهد آمد .
اطلاعات ورزشی
کارکردهای مستندسازی و اطلاع رسانی ورزشی عبارت است از :
1- تعریف و سازمان دهی منابع اطلاعات و منابعی که به نیازهای مصرف کنندگان اطلاعات ورزشی مرتبط است.
2- تسهیل در امر دسترسی و تحویل اطلاعات به شکلی که مورد نیاز است.
3- ارتقاء و توزیع اطلاعات در دسترس در زمینه ورزش و رشته های وابسته .
4- تشویق همکاری های بین المللی در زمینه اطلاعات ورزشی .
پزشکی ورزشی
پزشکی ورزشی شامل شاخه های نظری و عملی طب است که اثرات تمرین و ورزش (و نیز اثرات فقدان ورزش) را بر تندرستی و بیماری افراد مورد مطالعه قرار داده و ایجاد اثرات مثبت مبتنی بر پیشگیری ، درمان و توانبخشی در ورزشکاران را بررسی می کند.
جوانب اصلی پزشکی ورزشی عبارت است از:
- درمان طبی آسیبها و بیماری ها
- معاینه پزشکی افراد پیش از شروع ورزش برای شناسایی آسیب هایی که ممکن است بر اثر ورزش وخیم تر شوند.
- بررسی پزشکی برای ارزیابی ورزشی قلب ، جریان خون ، تنفس ، سوخت و ساز و عضلات درگیر.
- تشخیص عملکرد برحسب نوع ورزش
- توصیه های پزشکی در باره شیوه زندگی و تغذیه
- کمک های پزشکی برای توسعه روش های تمرینی
- کنترل علمی تمرینات
تربیت ورزشی
در گذشته ، آموزش ورزش به یک نظریه (تمرین) محدود بود که در زمینه مربیگری و تربیت بدنی مدارس به کار گرفته می شد . امروزه ، آموزش ورزش نه تنها مشتمل بر نظریه های توصیفی تشریحی است بلکه تمام اشکال فعالیت بدنی مشتمل بر تمام سطوح قابلیت های بدنی ، جنسیتی و سنی در مجموعه های رسمی و غیر رسمی با آن مرتبط هستند . بنابراین آموزش ورزش نه تنها به تربیت بدنی مدارس و عملکرد ورزشکاران نخبه مرتبط است ، بلکه فعالیت های تفریحی در جامعه ، مراکز کاری و باشگاه های ورزشی ، فعالیت های عالی و نیز برنامه های ویژه معلولین و ورزش همگانی را هم شامل می شود.
